Meer info over het evenement
Een aangrijpend filmdocument, dat vooral ontroert omdat Mokhallad mensen laat zien zonder ook maar één moment respectloos of opdringerig te worden. Hier worden vluchtelingen niet herleid tot quota, papieren en beleidsvisies… maar tot mensen van vlees en bloed.
Begin 2017 verbleef de Iraaks-Belgische theatermaker Mokhallad Rasem zes weken lang in het asielcentrum van Menen.
Mokhallad Rasem: “Een asielcentrum heeft iets absurds. Mensen hebben er het gevoel dat ze op een kruispunt zonder richtingwijzers staan. Ze ‘wachten’ alleen maar. Ze geloven dat alles anders wordt als ze eenmaal hun verblijfspapieren in handen hebben. Sommigen zijn daar zo hard mee bezig dat ze helemaal blokkeren. Ik beschouw het als mijn taak om een stem te geven aan deze mensen en hun portret te tonen aan de wereld.”
Dat portret resulteerde in een aangrijpend filmdocument, dat vooral ontroert omdat Mokhallad mensen laat zien zonder ook maar één moment respectloos of opdringerig te worden. Hier worden vluchtelingen niet herleid tot quota, papieren en beleidsvisies… maar tot mensen van vlees en bloed die in alle rust en integriteit hun verhaal uit de doeken doen.
Theater Malpertuis & Toneelhuis: Productie
Mokhallad Rasem: Concept:
Paul Van Caudenberg: Videomontage:
CC De Steiger & Rode Kruisopvangcentrum Menen: Coproductie
Met dank aan
De Vlaamse gemeenschap, de Meense diensten Noord-Zuid & Integratie
De pers
Een dwingende aanzet tot bezinning (Roger Arteel, Theatermaggezien)
Zielzoekers raakt ons diep (Filip Tielens, De Standaard)
