Meer info over het evenement
Een concert met liedjes van Edith Piaf en Jacques Brel, twee iconen van het Franse chanson.
In ‘Retour Bxl-Paris’ wordt het publiek meegenomen op een muzikale reis doorheen het repertoire van twee chansonniers pur sang: Edith Piaf en Jacques Brel. Twee iconen die het Franse chanson kleur gaven, worden samen gebracht in dit uniek theaterconcert. Edith Piaf, de lyrische straatmus, zag volgens de legende het levenslicht op het trottoir van de Rue de Belville in Parijs, één van de armste wijken van Parijs. Het verschil in afkomst kon niet groter zijn met de Belg Jacques Brel, geboren in een welgesteld milieu in Schaarbeek. Beiden groeiden uit tot de belangrijkste stemmen van het Franse lied. Hun nummers ontbloten de Franse ziel: romantisch, een tikkeltje impulsief en bovenal nostalgisch.
Beleef een onvergetelijke rit van de bruisende stad “Bruxelles” naar de stad van de liefde “Paris” met de wondermooie songs van Piaf en Brel!
BIOGRAFIE EDITH PIAF & JACQUES BREL
Op haar vijftiende maakte Piaf haar debuut als straatzangeres. Cruciaal in haar leven is de figuur Louis Leplée, een cabareteigenaar die haar op haar twintigste onder zijn vleugels neemt. De jaren daarop schreef ze een succesvol repertoire bijeen vol klassieke Franse chansons. Eind jaren 30 krijgt ze staande ovaties in de Parijse concertzalen ABC en Bobi-no. Tijdens de Tweede Wereldoorlog schrijft Piaf haar wereldberoemde nummer “La Vie en rose”. Heel wat van haar werken waren geïnspireerd door haar minnaars: “Milord”, “Non, je ne regrette rien”, “Hymne à l’amour”, “A quoi ca sert l amour” … Deze grande dame van het Franse lied kende een tragische levensdorst naar liefde en muziek.
Brusselaar Jacques Brel wordt geboren in de gegoede burgerij. Op school is hij geen hoogvlieger en gaat aan de slag in de kartonfabriek van zijn vader. In de katholieke jeugdbeweging La Franche Cordée experimenteert hij met muziek en toneel en geeft hij zijn eerste optredens. Hij krijgt de smaak als artiest te pakken en trekt de deuren van de kartonfabriek voorgoed achter zich dicht. In 1953 brengt Brel zijn eerste 2 liedjes op plaat uit: “La foire” en “Il y a”. Hij vertrekt naar Parijs, eerst zonder succes. De grote doorbraak volgt wanneer Brel met “Quand on n’a que l’amour” op de proppen komt, zijn muziek slaat eindelijk aan. Later bevestigt Brel zijn talent als chansonnier met “La valse à mille temps” en “Ne me quitte pas”. Aan het einde van de jaren 50 is Brel helemaal gelanceerd. In de jaren die volgen, reist hij de wereld rond en treedt hij op in tientallen landen. Dichter bij huis staat hij in 1961 voor het eerst als hoofdact op het podium van L’Olympia, de legendarische concertzaal in Parijs.
