Freddy Lorent, de 59-jarige districtsschepen van Deurne, heeft deze namiddag aangekondigd dat hij zijn lidmaatschap van Open VLD beëindigt en verder zal gaan als onafhankelijke. Lorent, die een lange carrière in de politiek heeft, bevestigt dat hij zijn functie als districtsschepen zal blijven vervullen tot het einde van de huidige legislatuur. Deze beslissing markeert het einde van Open VLD in de districtsraad en Lorent zijn politieke loopbaan, aangezien hij niet meer zal opkomen bij de volgende verkiezingen.

Lorent’s besluit om Open VLD te verlaten komt na een periode van groeiend ongenoegen over de richting die de partij inslaat.

Ik ben mijn partij dankbaar voor wat ik de afgelopen jaren heb kunnen doen.

zegt Lorent, die erkent dat hij niet meer de affiniteit voelt met de huidige koers van Open VLD. Dit besluit volgt op het recente vertrek van Erica Caluwaerts, een prominent lid van Open VLD in Antwerpen.

Meervoudige redenen

Lorent uit kritiek op de nationale en lokale beleidsbeslissingen van de partij en wijst op recente ontwikkelingen zoals de aanstelling van Tom Ongenae als nationaal partijvoorzitter en verschillende ministerwissels. Hij benadrukt dat de partij afwijkt van haar traditionele democratische waarden van gemeenschappelijke besluitvorming en inspraak.

Dat is voor mij de voornaamste reden om te vertrekken. Dat is niet waar ik voor sta. Je wil samen iets doen, dan moet je ook samen beslissen.

Ondanks zijn vertrek uit de partij, spreekt Lorent zich positief uit over zijn tijd bij Open VLD Deurne, een afdeling die hij beschrijft als zijn “kindje”. Hij verzekert de inwoners van Deurne dat zijn rol als districtsschepen onveranderd blijft en dat hij zich zal blijven inzetten voor zijn bevoegdheden, waaronder Publieke Ruimte, Begraafplaatsen, Straatbeeld en Burgerlijke Stand.

Het vertrek van Lorent wordt gezien als een significante ontwikkeling in de lokale politiek van Antwerpen en kan worden geïnterpreteerd als een teken van interne spanningen binnen Open Vld. Dit nieuws onderstreept de dynamische en soms onvoorspelbare aard van de politieke landschap in België.

Bron: Gazet Van Antwerpen – Jan Stassijns